Wandeling naar de vuurtoren door Anouk

Jambo iedereen, Toen we gingen onbijten waren de duikers al vertrokken dus gingen Nina en ik met bibi en babu mee naar de vuurtoren. Abdalah, onze butler, ging mee om alles uit te leggen. Toen we begonnen, toonde Abdalah ons een papaya boom Dan ineens begon een meisje ons uit te lachen : papaya hahaha. We stapten door en langs alle kanten hoorden we : jambo jambo. Ze bleven het maar herhalen maar als oma een foto wou nemen zeiden ze allemaal nee of liepen ze weg. Ik heb op de weg bijna niks gezegd. Ik heb nog nooit zoiets gezien : huizen die nog maar half gebouwd zijn en en toch al in verval staan , huizen die bijna gaan instorten , en meisjes die nog maar net kunnen lopen en ze dragen al een hoofddoek. Toen kwamen we allemaal meisjes van ongeveer 15 jaar tegen die een steen op hun hoofd droegen. Die stenen worden gebruikt om hun huizen te bouwen. Na het zien van de armoede kwamen we aan de vuurtoren. We gingen naar boven (100 trappen) Daar kregen we een uitleg en dan gingen we naar beneden(weer 100 trappen). Beneden tegen de vuurtoren stonden kinderen. Oma wou natuurlijk weer een foto ze wouden niet maar toen Abdalah het nog eens vroeg mocht het wel. Nina en ik zijn bij de kinderen gaan staan. Daarna begon het te regenen.We zijn gaan schuilen onder het afdak van het huis van kinderen waar een moeder de was deed met het regenwater. Toen de regen verminderde, gingen we terug. Er was niemand meer te bespeuren. We kwamen doorweekt terug. De duikers waren ook terug zij hadden storm op zee gehad. Nouki xx !!